Otuz Yas
daha vakit var diye
yazmadigimiz
siirlerdi
kaldilar
yüzümüzden gelip geçti
ilk gençligin fener alaylari
yeniyetme arkadas çetesi dagildi artik
büyümenin konaklama yerlerinde
nice ihanete ugradik
ayrildi yollar
ömrümüzü koydugumuz seylerdi ki
dört yöne dagildilar
daha vakit var diye
dönüp de bir gün
kaldigimiz yerden,hepsini birden
yasariz sandik
oysa emanetmis bizim sandiklarimiz
içlerinde kilitli kalmis onca seyle
günü geldi
aldilar
nasil kullanilacagi bilinmeyen anlardi
sonuna dek yasamaktan korkup da kaçtigimiz
yerini ve anlamini bulmayi beklerken
çürüdü gitti içimizde
sakli duygularimiz
simdi yabanci bakislara bir sey söylemeyen
karalama defterleri,bulanik anilar
rüzgara,atese,suya yazilmis
gençligin solgun güncesi
biz ne zaman büyüdük
onlar ne zaman yetim kaldilar
tutulan güneslerin altinda
yollar geçildi
dönüs yok artik o duyarliga
yasarken ve yazarken
yarim kalmis siirler
yarim kaldilar
Murathan Mungan