Mermiden Gülüsün Vardi Senin

Mermiden Gülüsün Vardi Senin


mezarlari sevdirirdin hep bana

mermiden gülüsün vardi senin.
seccade koltugumda öksüz,
dualar korkati yüregimde.
yönünü bilemeyen,
sarhos anilarla yasarken,
düslerimde hep,
mermiden gülüsün vardi....

tanri çizmis biçagiyla,
kaderimi alnima.
kaçak bir mahkum sayarak beni.
kalabaliktan biri olsamda,
korkak parmaklar gösterir beni.
geceler, bogazima geçirmis pençesini
geceler, karanlik gözlerle mermi
kusmakta madeni hiçkiriklar
kaçirirken uykumu,
tanirim seni ey ölüm
saklanma...
mermiden gülüsün vardi senin....

gücünü
öfkemden alirken, hayat
sahnesinin yalan dostlari,
yalnizligim, hayatimin tek sirdasi,
senide kaçirir, bu gürültüler...
volta atarken paranin yoldaslari,
kanaryalarsa hapiste.
seslerine takilmis kirli bir çiglik,
yakiyor mazimin mutlulugunu
gel artik usandim,
saklanma ey ölüm
mermiden gülüsün vardi senin...

Murathan Mungan