Antik Kent

Antik Kent


mutlu günlerimizdi...
deniz tuzu,dövme gül
yanik tarçin gibiydik
rüzgarin saçlarimizi taradigi yamaçlarda
ikimizden bir bayrak
dalgalanirdi
birbirine bakan
tarihin ve otlarin
arasinda
adi yoktu yasadigimiz seyin
bir bosluk bile degildi bu
onca boslugun içinde
yontulmamis birkaç harf
taslar kadar tarihe kefil
günler gibi düsünülmeden akip giden
otlarin gölgesindeki gece kadar derin
ay isigiydi her seyi sessizce bütünleyen

bir dönüs biletiyle kirildi gece
kirildi mevsim
kalakaldik
birbirine bakan sunaklarda
zehiri giz olan otlar boyverdi
kirik heykel parçalari dagilmis ten
zaman tarihe geri çekildi
kalintilari ne kadar ipucuysa bir antik kentin
o kadar biliyoruz nedenlerini ve sonuçlarini
ayrilinca adini ask koydugumuz o seyin.

Murathan Mungan