Ay isigi

Ay isigi


I

Ben uzaklardan beklerdim,
Sayarak günlerimi.
Bu gece penceremden düsenay isiginda,
Birden yanibasimda buldum
Bir agaç gibi çiçeklenmis
Anladim almis yürümüs
Sarmis bu sevda içimi


II

Gece yarisi elbiselerim,
Ayakkabilarim üstüne
Düsen ay isigi,
Insan Böyle mi olur
Sevdaya tutuldu mu?

Bütün eski kitaplari okudum,
Yaslanmis güzellere sordum,
Mutluluk bu mu?

Ama bu sarisin
Ötekine hiç benzemiyor.
Ah, daha yeni yeni anladim
O küçük elleri, gülen gözleriyle
Beni bu kadar seviyor...

Kalmadi baska korkum
Düsünmeden eline biraktim kendimi
Bütün dostlarim söylüyor
Bu sefer mutlaka tutuldum


III

O yanindan döndügüm, gece yarilari
Güler, konusurdum, kendi kendime
Tutmasam, kucaklayabilirdim agaçlari.
Kimbilir, gelen geçen,
Görünce ne derdi halime

Sizin de, sevistiginiz, kardesler
Mevsim bahara rastlarsa
Benim canim açilmak isterdi
Mutlaka bir baskasina
Öperdim evde ilk karsima çikani.

Uzakta, simdi çol uzakta...
O nar tanesinden taze
Kustüyünden hafif geceler
Kalbim ümit içinde yüzer
Dünyam yikanir ay isiklariyla...


Necati Cumalı