Kosma 282

Kosma 282


KOSMA 282
Seherden ugradim dostun köyüne“
Hos geldin sevdigim, in!” dedi bana.
Domurcuk memesin verdi agzima,
“Yorgunsun sevdigim, em!” dedi bana.

Benim yârim gelisinden bellidir,
Ak elleri deste deste güllüdür,
Ibrisim kusakli ince bellidir
“Ince bellerimi sar!” dedi bana.

Benim yârim bana yalan söylemez.
Söylerse de giybetimi eylemez.
Il yaninda ikrârini söylemez
“Illeri uyut da gel!” dedi bana

Mestine de deli gönül mestine,
Âsik olan gül gönderir dostuna.
Telli mahramasin atti üstüme
“Terlersen sevdigim, sil!” dedi bana

Karac’oglan, sirrin kime danisir?
Siyâh zülfü mah yüzüne kivrisir.
Ayrilanlar elbet bir gün kavusur“
Aglama sevdigim, gül!” dedi bana
.



Karacaoglan