Umdum Gördüm Ağladım

Umdum Gördüm Ağladım


Bir kış gecesinin bahara koşan güz yaprağıydı ellerimde can cekişen
Bir taze güneş bekliyordu çok uzaklardan ,ruhunun titrek yaşamından
Yılların verdiği bir tutam anıydı kalbine mürekkep damlattığı
Bir yaşam kaynağıydı damarlarımda dolaşan .
Kimi zaman umut mucizesiydi ,sanki gökkuşağının altından gecebilecekmiş gibi.
Bazen bir bir bekleyişti bembeyaz saçlarda tel tel şiir anlatan.
Beyaz bir güvercindi Hayatın baki kılacağı mucizelerin ardından koşan
Titreyen ellerimize dökülen gözyaşlarıydı romanlar yazan.
İşte umuyorum ve bekliyorum ...
Elimde beyaz bir karanfil ,gülümseyen gözlerimin seyrettiği bir hayal filmiydi ,gelinliğini teniyle koklaştıran.
Bir umuttu yılların beklediği zaman esareti altında zincirlenmiş.
Bazen bir hüzündü gözlerimde çılgın gökgürültüsü ardından sel yağdıran.
Şaşkın bir yunustu mavi sıcak okyanuslardan kutup denizine çıkan
Bir kazaydı hayal dünyamı aralayıp gizemli dünyama yıldırım gibi düşen.

İşte umdum gördüm ve ağladım...


ismail Akman