Kırçiçeği

Kırçiçeği


Everestin zirvesinde açmış kırçiçeği
Gün ışığı altında parlıyor kanatları
Sarmış ufku renginin verdiği gökkuşağı
Dolamış tüm dağları bir içim kokusuyla

Ulaşmaya çalışıyordum acımasız yamaçlardan
Kayalar vadiler yarlar çağlayan engel
İçimdeki umut der dayan kalbini dinle
Olacaktır sana esir zalim everest

Direncimi kırmadım tanımadım sarp engel
Ulaştım zirveye umut ışığımın gücüyle
Karşımda duruyordu mis kokulu yedi rengiyle
Ayırdım toprağından benim artık kır çiçeğim

Rengi yaprağı soldu boynu büküldü
Parlayan güneşin yerini karabulut aldı
Gökgürültüsü nefretle şimşeğiyle kırbaçladı
Fezayı inleten sesiyle beni kınadı

Titreyen ellerim toprağa dikti kırçiçeğini
Gözpınarım çağlayanıyla suladı köklerini
Karabulut çekildi güneş yeniden selamladı
Kırçiçeğim yedi rengiyle ufuklara kucak açtı

İniyorum aşağı sen kazandın zalim everset
Şimdi uzaktan bakıyorum kalbim kırık gözüm yaş
Zirvende parlayan kırçiçeği yaprak atarsa bir gün bana
Şahlanır yüreğim yıkarım dağlarını gavur everest




ismail Akman