Günbatımı

Günbatımı


Hic umudun kalmamış,belkide hüzünlü bi gece ,
ağlamak istiyorsun.
Basını kaldırıp yıldızlara bak,
ordan biri gülümseyecek.
Belkide seni anlayan ,
seni seyreden,senin icin dua eden biri.
Iste yine o, kısık bi sesle seni anıyor ,
yıldızların ardına GunBATIMI
Bi tanem seni cok özlüyorum,
yıldızlarım kabus gibi umutlarım karabulut.
Meşe agacındaki yaprak gibi,
güz aylarına tutsak olmuş yeşeremiyorum.
sen uyurken ben ,
yıldızların arasında hasretle seyrediyorum seni.
Sen saga sola kıvranırken,
hayaliyle yasadıgım saclarına hasretle.
Her nefes alış verişinde ,
kor dudaklarını ümitsiz bi şekilde arzuluyorum

Sen uyurken elimde yıldızlardan samanyoluna,
bir ressam gibi resmini çizdim
Çağlayanlara ismini haykırttım ,
engin mavi deryalara ışıgından yakamozu.
Gökuşağına senin renklerini yansıttım ,
umut bahcelerine senin ciceğini.
Sen uyurken yağmur olur gözyaşlarım ,
pencerene vuram vuram uyandırırcasına.
Sen uyurken hafif yel olup tenine esiyorum,
terini kokluyorum.
Belkide en cok umud ettigim gözlerini göremedim,
sen uyurken kapalı.
İste yine veda ediyorum aglayarak,
günaydın bi tanem ,gün şafaktan sana gülümsüyor.
hoşcakal umut bahcemin unutulmaz güzellikteki ciceği.
bir dahaki gecenin mavi gizemini sabırsızlıkla bekleyeceğim,
seni seyretme tek ümidim.
Veda etmişti GünBATIMI,
belkide geride bıraktığı bir demet anılarıyla yaşıyor.
Günes parlıyordu ,bulut yoktu ama yağmur vardı ,
göz pınarı yıkmıştı bendini.
Güle güle GünBATIMI yeni umutlara yeni ufuklara doğman dileğiyle.
Kimbilir belkide bir gün bahar ayınıda meşe yapragı gibi acarsın.



ismail Akman