Elveda

Elveda


Gözlerim dalmış,rüzgarla dans eden ağaçlara
Duygularımı uyandırıyor,yaprak üstünde çisil damla
ağlıyormuydu, dertlimiydi,yeşile veren hayat.
Annesinden ayrılmış,belkide hüzünlü bir aşk.

Bir ışık aralanıyor,orman perisi ceylan.
Ağaclar boyun eğiyor,kuşlar saz çalıyor.
Çıldırmış rüzgar sustu,yel başaklarını tarıyor.
yağmur aştı bendini,kor dudakları kucaklıyor.

Günbatımı titredi,bedenim katı dağ
Gözlerimi nur aldı,yüreğim deli volkan.
Damarlarım çıldırmış,fışkıracak al yaşam
ilk göz ağrım,tutuldum sana ceylan.

Koşuyorum doruklarına,ayaklarım kısrak.
Dikenler acımasız,vücudum aldırmaz.
Uzattım ellerimi,çok uzaklarda belki okşar.
Sadece bir tebessüm,ceylanım gözlerime veda

Haftalarla savaştım,özlem ateşim çoğalsada.
Ben seni aradım,yüreğim kan ağlasada.
Tutkum bitmez ceylanım,yalnızım buralarda.
Hasretle sarılayım neolur,sonra bu can feda.

Koştum deryalara,yalvardım balıklara.
Ceylanım nerelerde,belki parlar ufkunuzda.
Balıklar alay etti,dalgalar vurdu çılgınca.
Hasret ateşimi kuruttu,gözpınarım kurumasada

Dağlara uzandım,yamaçlara direndim.
Bulutlara el açtım,ceylanıma ağladım.
Yıldızlar kınadı,ay hiç aldırmadı.
Bedenim çöktü,Ruhum yıkık perişan

yamaçlara serpildim,umut doğdu aşağıdan.
bana kucak açmış ,gülümsüyor kayalar.
ağlayan gözlerim artık tebessümle bakar
Hoşçakal ceylanım,elveda dünya !...


ismail Akman