Toprak Aynasinda Âlem

Toprak Aynasinda Âlem


Gönül çesmesini tâ durulunca pâk...
Etmeye bir ömür yetmedi.
Güller ki neyden fazla inlerken,
Nemli gözlerle bir mâzi,
Ve tâlik yazili çesme
Nerdeydi?
Zemin denirdi, arz denirdi, saglam
Ve siki basarken ona biz neden?
Serviler, kekik otlariyla bir âlem,
O eski âlem neden kaydi?
Ölüm beklemezdi serviler gerçi,
Bilmem hangi hayal kirikligi, yâhut
Hangi kederle müntehir onlar,
Kina giren kiliçlar misali,
Yeraltini süslemektedir simdi.
Güller, yilanlar ve bütün
O eski âlem’in çocuklari,
Semada ararken servileri.

Hüsrev Hatemi