Ask Üstüne Siir

Ask Üstüne Siir


Bir ask perisi el vurunca bana;
Coskun çaylar gibi aktim gönülden.
Bir güzel gülerek naksetti cana
Sevinçten boynumu büktüm gönülden.

Mücerret bir güzel; yerde mi gökte,
Tam kavustum derken gördüm ufukta,
Mutluluk aradim sohbette askta
Kibiri ve hirsi yiktim gönülden.

O ipek saçlarin döndürdü yoldan,
Çok çile çektirdi bir gonca gülden,
Bahsettikçe dostlar böyle güzelden
Ask üstüne siir yaktim gönülden.

Ne sirin yaratmis "Yaradan" seni,
Görmek için memur eylemis beni,
Ask ile geçirmek için devrani
Umutla hep sana baktim gönülden.

Bilmem ki nerdesin güler mi yüzün?
Cennete bir köprü olur mu gözün?
Vefa var mi, bal mi, diken mi sözün?
Bu kadar naz yeter çektim gönülden.

Bilse degerimi sahlar alamaz,
Ressam Halil, mevki, makam dilemez
Ayak tutmaz, kaçma güzel gelemez
Ben de bir gonca gül koktum gönülden.





Halil Gülel