Gece Kusu

Gece Kusu


Kaçtik kentin bizi sarmayan sesinden
denizin kis artigi sessizligine
izlendigimizi biliyorduk, hem de kendimiz kendimizi
bir umut, bu kez böyle olmayabilir ve öteki
susar bagislariz biz bizi

gece kusu ayni zaman araligini kullaniyor
çigligini bosaltirken yeryüzüne
yüregin ve saatin kullandigi araligi

yikilmis köyleri, göçmüs olanlari yollarda
çocuklari, ruhlarini o dogulmus yerde birakilmis
gözlerinin ardi bosalmis yaslilari
erkekleri, utangaç kadinlari, öfkesi kendini bitiren
onlari onlari onlari tasidigimizi
her çiglikta yeniden animsaya
çogalta. yargilanmis, hükmü hayatina düsülmüs
biri halinde..
gece aci azigimizi paylasiyor bizimle
uyumuyor uyutmuyor uslu durmuyor

oysa güller vardi önce aklimizda
igdeleri gördük zambaklari da
ayartildigimiz güzel kokulara
kök edinmis aska, derin bulusmaya
biz onlari bulurduk bulmasina
gece, kus çigligi yüregi çildirtan araliklarla
yiten dinginlik
-gündüzü bekledik

Gülten Akin