Sen Nerdesin?

Sen Nerdesin?


Caddeden sokaklara dogru sesler elendi,
Pencereler kapandi,apilar sürmelendi.
Bir kömür dumaniyle tütsülendi aksamlar,
Gurbete düsmüslerin basina çöktü damlar...
Son yolcunun gömüldü yolda son adimlari,
Bekçi sert bir vurusla kirdi kaldirimlari.
Mezarda ölü gibi yalniz kaldim odamda:
Yanan alnim duvarda,sönen gözlerim camda,
Yuvami çiçekledim,sen bir meleksin diye,
Yollarini bekledim görüneceksin diye.
Senin için kandiller tutustu kendisinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.
Saksida incilendi yapraklar senin için,
Söylendi gelmez diye uzaklar senin için...
Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle,
Saatler son gecemin geçti cenazesiyle,
Nihayet ben aglarken topragin yüzü güldü,
Sokaklardan caddeye dogru sesler döküldü...

Faruk Nafiz Çamlibel