Ogluma
Biliyorsun ki,oglum,ortada ne sen varsin,
Ne seni yeryüzüne getirecek bir anne:
Bir gün cihana gelmen mukadderse,anlarsin,
Bu gelisten gözümü,gönlümü yildiran ne?
Her gün saban basinda topladigin kederler
Seni yorgun çikarir sabahin altisina
Çaliskan ellerine bakanlar kirli derler,
Leke derler alninda günes karaltisina.
Ince belin bükülmez zamanin dizlerinde,
Öpülen eteklere ayagini silersin.
Yoksullugun yüzerek sonsuz denizlerinde
Gördügün her kitaya açiktan dis bilersin.
Ayaginda çariklar dökülür parça parça,
Göz yaslarin çürütür gömleginin kolunu.
Bir lokmanin ardinda dolasir haftalarca,
Sürgün gibi gezersin kendi Anadolu'nu!
Fazilet arkadasin,hakikat yoldasinla
Seyredersin yabanci bir ufkun baharini,
Bulutlari delsen de yükselen dik basinla
Sonunda mal edersin bir disiye varini.
Aksamlari bir camin önünde seni degil,
Elindeki çikini gözetleyen karindir.
Hakkin önünde egil,zulmün önünde egil!
Taçlar bile cihanda egilen baslarindir...
Derdim,omuzlarina yük olmasin bu varlik,
Derdim,oglum ne haktan,ne kuldan bir sey umsun.
Nasip olmaz kimseye bu kadar bahtiyarlik
Ki sen benim dogmamis,dogmayacak oglumsun!
Faruk Nafiz Çamlibel