Son Askima

Son Askima


Ey benim gül demetim, ey bir çile ipegim!
Seni çok seviyorum, daha çok sevecegim.

Sen benim kurakliktan solan gönül bahçemde,
Sen benim su yildizsiz kalan hulya gecemde
Bir son bahar degilsin, sonuncu bir baharsin;
Ufkumda fecri açan gül kanatli rüzgarsin.

Siirimdeki heyecan bugün sendedir ancak,
Bu siirim bende artik son heyecan olacak,

Su gönlüm bilsen, nasil çirpinarak yoruldu.
Bir güzelden kurtuldu, bir güzele vuruldu.
Her birinde bir parça daha yorgun düserek,
Kimine lanet edip kimiyle öpüserek,
Nihayet, iste bugün hepsinden ayrilmisim;
O kadar bikkinim ki, mazime darilmisim...

Sen ki bir çocuk kadar sakraksin, neselisin;
Sen ki aska gençlikle kosan güzel delisin;
Bana mahkum oldugun lahzalar var sanirim;
Busemle ürperdigin o anlari tanirim.

Ey cici kirlangicim, benim ipek böcegim!
Yaklas sana pek gizli bir sey söyleyecegim:
Seni gittikçe fazla seviyorum yaramaz!
Bugün dünden daha çok ve yarindan daha az..

Kiymetli tutuyorsun, degil mi, bu sevgimi?
Yalvaririm, beni hep titreyerek sev, e mi!
Bakisimdan korkarak, gögsüme sokularak,
Askin bütün siirini her an bende bularak..
Yalvaririm, böyle sev! Bana karsi aciz ol!
Sevismekte zalimlik, inan ki en fena yol..!
Artik mücadelesiz, gözyasindan müstagni
Bir sevgiye muhtacim, sen de böyle sev beni.
O ipekten gögsünde birak basim dinlensin!
Bir çile ipegim sen, gül demetim de sensin!
Sakin sanma bikarim tatli buselerinden...
Sevilmek ihtiyaci bende öyle derinden
Gelen bir iptila ki severim sevildikçe.
Esirinim, seririm oldugunu bildikçe.

Sairligim seninle en bahtiyar, en magrur
Anindayken düsün ki gençligimin sonudur.
Birak gönlüm kendini bu aska hakim sansin!
Genç kadin, mahkum ol ki ona hakim olansin...

Enis Behiç Koryürek