Tilsim Ve Trajedi

Tilsim Ve Trajedi


Bir ucunda Trajedi vardi bu kalemin,
Tilsim öteki ucunda. Uyudugumda kim
uyaniyordu içimde, hangimiz sürdürüyordu
gündüslerini, hangi yüzüm kaniyordu,
neden bir ucu seçip sivriltiyordum da
köreliyordu o an öteki uçtaki güdülerim,
kalemin bir ucunda Trajedi, Tilsim
benden yanaydi: Nereye çevirirsem çevireyim
öfke doguruyordu hüzün doguruyordu öfke:
Iki ucunda kalemin
ebabil kuslari tas topluyordu.

Gelecek ardimda kalmis bir melek:
Defterim dolmus, bir tek hece tasim için
karasiz bir beyit oyaliyor simdi beni.
Köprüler, dehlizler ve tünellerden geçtim,
ogullarim daginik bir baskaldiri kavmi,
kizlarim sonsuza ayarli birer arayis tohumu,
bu kadini sevmistim: Koptu gitti dünyamdan,
sönmüs fer. Bu kadini da: doyamadigim.
Bir de onu: Yanibasimda firtina gibi yasayan,
tül gibi ölen. Yalnizim artik, nasil yalniz
yasamissam gamli bir sahinken.

Defterlerim dolu: Yaklastim, erisemedim
Sancinin ortasinda, huzur kutbuna teget,
varacagim noktaya dogru ilerlerken
ondan uzaklastim belki de. Yandi canim
biricik olani kendime ayirirken,
gün geldi içimde biriken agu
çekti benden disimda biriken uyumu:
Karanlik, sinsi, delici bir çagda
kirdim tek tek elimdeki kelimeleri.

Hersey geçti sonra, ben kaldim --
bir de bende bana direnen dogrular
ve yanlislar: Hassas terazi, dik merdiven,
birkaç bozuk kum saati, dilini unuttugum
bir pusulayla gecelerimi paylastigim
o tuhaf hayvanlar: Akrep ve örümcek,
semender ve sahin ve ebabil kuslari
tas topluyorlardi. Dogaya baktikça
içimde dinlenen tufan insana baktikça
kabardi; seyrek ve acemiydi kaçislarim,
yüzümü döndüm nerede yakici bir hal
görsem, duydum agizdan kaçirilmis
bir heceyi bile, bir tuzak kazip
içinde salivermek için mutlak bir av
bekledim.

Böyle basladi ve sürdüydü önümdeki katisiksiz
yokus: Sandim ve inandirdim belki,
gönlümü ve aklimi daglamamis hiçbir isarete
oysa inanmadim. Hazirdim her an
kurdugum çadiri söküp yolcu çikmaya,
kaldim burada: Igne ve ag, ipek ve masal,
sis ve köpük arasi yazdim öykümü defterden
deftere: Aradim bulamadim altin anlami,
ama farkettim altindaki anlami -- uyanip
kan içinde bir gece, sivrilttim öteki ucu
iyice:

Etrafimdaki nesneler cansiz mi, kipirti
dolu: Dokunsam kendi dillerine çevirecekler
bende bildiklerini: Bu saati ben durdurtmustum,
ben çikartmistim bu yüzügü, bile bile kirdigim
fanus ile bir baskasinin kirdigi fanusu neden
içiçe geçirmistim? Iste masam, kurutma kagidim,
çocuklugumdan bu yana bana eslik eden bir çift
kemik zar. Iste duvardaki ölü resimler,
yerdeki bu boz hali, basucumda yatagimin
opalin bir lamba ve siyah deri kapli derin
defterler: Dokunuyorum ve dile geliyor
yildan yila bu odaya sinen saf korku:

Biraz daha arinmis isik gerek bana,
biraz daha koyu bir mürekkep,
biraz daha felç sag elim ve parmaklari için,
biraz daha zaman ve bu zamandan geçmek:
Birkaç soluk boyu belki, belki birkaç çag için
biraz daha cüret
ve korku,
Tilsim ve Trajedi gerek.


Enis Batur