Bir Genelev Kadini Ve
Girdi
Sirtinda eski bir ceket vardi
Bir yerlerden sizmisti sanki, gün isigi gibiydi
Sarisindi
Önce bir süre kapinin önünde durdu durdu
Gölgelendi, inceldi, beni gördü
Pek önemsemedim
Bakti, hiç konusmadi
Oysa bir Isa tasviri gibi uçumluydu, güzeldi
Yer gösterdim, oturmadi
Bir sigara yaktim, ona da verdim
Aldi
Sigarasini ben yaktim
Kisa bir gülümseme yürüdü dudaklarindan
Benim dudaklarima da geçti
Çocuklar gibi kizardim
Öteki kizlar gülüstüler
Ben kendimi sevdim, güvendim
Saçlarimi düzelttim, gögsümü biraz kapadim
Bana elini uzatti, ellerimiz birbirine degdi
Sicakti, inceydi, kiskanirim anlatmaya bu eli
Agir agir odama çiktik.
Girdi
Açik pencereyi kapadim
Perdeyi çektim
Arkami döndüm, yavas yavas soyundum
Bilegimdeki saati çikardim
Sigarami söndürdüm
Tam o zaman..
Zaman da degildi belki
Önce korkunç bir gözyasi seli
Sonra alabildigine bir kayalik
Kayalarin üstünde bir kertenkele
Ardindan bir ormanin ugultusu
Binlerce kanat sesi
Sag elinde bir biçak
Yok, hayir, biçak da degildi
Vuran, ezen, öldüren bir el
Ve eller
Ve disler
Kendimden geçtim.
Bir daha gelmedi, hayir, bir daha hiç gelmedi
Ama onunla ben
Ne zaman istedimse o zaman yattim.
Edip Cansever