Kocabebek

Kocabebek


bu demir divrigi daglarindan
ben söktüm ulan ben söktüm
bu namlu divrigi demirinden
ben döktüm ulan ben döktüm
bu ak bileklerde bu kara kelepçe
ben dövdüm ulan ben dövdüm
ben dövdüm ateslerde bu kelepçeyi
bu biçimi bu demire ben verdim

simdi kaysi çiçekleri tozutur geçer
simdi sarap düser kizgin baglara
simdi sevdigimi alir giderler
güz oturur gözlerime daglar uy

varalim diyelim ki heeeey diyelim
nakisçana duralim korolarla diyelim
heeeeey diyelim heeeeey
yikilir bu düzmeceler yikilir
köprüler kurulur aydinliklara
gelir birgün kasla göz arasinda
en gizli tomurcuklarin ucunda gelir
ekmeksiz evin yalnizliginda
kinasiz parmaklarin bakislarinda
uykusuz gecelerin ardinda gelir
halaylarla çikalim korolarla duralim
heeeeey diyelim heeeeey
bu namlu divrigi daglarindan
bu candarma benim kapibir komsum
bu türkü benim türküm çogalir kanayarak
kelepçemin karasinda bir ak güvercin
ustam kessin ellerimi benim çocuk ellerimi
daglar uy
uy daglar

Hasan Hüseyin Korkmazgil