Kod Adi Mansur
bu sehir
artik kirletilmistir
yagmur kiliçlariyla kesilen caddelerde
ay biçaklarinin yansimasi
yalnizligin kirbaç izleri bedeninde
yorgun siluetin bulanik sularda
bu sehir
artik kirletilmistir
tipki senin gençligin gibi
hücrelerde
küflenen bir geçmistir artik
onulmaz yikintilar içinde
küskün bir günes gbi batmak
kendi daglarinin ardinda
sonra firlayip gitmek kozandan
o korkunç çatlamayla
simdi hangi kimliginle dolasacaksin
bu kisiliksiz sehirde
sürüp giderken bu disagrisi geceler
bu kasvet
bu kusku
bütün yollarin bittigi yerde
'insin kara perdeleri çagin, insin
ki bu zulmü gizleyebilsin'
desen ne çikar
gönlü görklü sesi kirik halkin
sana kör, sana sagir, sana dilsiz
nice gül diksen yollarina
seni gördükçe yön degistirir
o dalga dalga kadini geçsen
sonra yorgun bir ölümle
serilsen karsi kumsala
sulara düsmüs bir karanfil kadar mutsuz
ve kizil
bir nokta olarak kalsan orda
agitin dudaklarda
kod adi: mansur
bir hallaç gibi yagmurlu sokaklarda
Hüseyin Yurttas