Bulutlanma Sonnet'si

Bulutlanma Sonnet'si


zaten sözler de bezgin... kime anlatilsin?
âh, dil’den ürker olduk; kimse dil’in bir dügün
oldugunu bilmiyor; bir kenara atilsin
diye bekliyor siir... yilisik ve savurgan
çok boyali bir gülün yükselisi... ne hâzin!..
giderek kendimize siginacak korugan
bile bulamayarak... –ve elbette magazin
bir yalnizlik edinip, n’olacaksa olacak
diye yollara vurmak... terkide kaldi atim!
asklar bile sindiler, saklanip köse bucak;
kalbimiz aksadata, âh, hazlar alim satim...

ve giderek aynada nedensiz kirilmalar;
dil bitti!.. söz susuyor!.. bende bulutlanmalar...



Hilmi Yavuz