Kelimeler
Yarida kalmis asklarinin hesaplari içinde
Denizlere açildi içimizden biri
Niçin gittigini söylemeden.
Doyulmamis arzularla doluydu yelkenleri.
Yipranmis kelimelerin verdigi güvenden.
Bulacak saniyordu yenilikleri.
Her an bir yeni su vardi,
Her yeni suda bir yeni an.
Deniz,dalgalariyla gösteriyordu disindan
Yasananla düsünülenler arasindaki farki.
Bitmeyordu köpüklerle renkler
Bir baska damlada,bir baska isikta baslamadan.
Gözlerinin önünde bir oyun,ardinda bir oyun.
Disinda ne varsa yeni,ne varsa gerçek.
Yeni manzaralarla gelen yeni duygular
Hani,eski keimelerle olmasa
Insanin ömrünce devam edecek.
Gözlerinin önünde bir oyun,ardinda bir oyun.
Anladi,ölmekle yasamanin birlestigi noktada
Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara
Yeniliklerini bagislamayan kelimelerin
Nasil düsman siginaklar halinde direndigini.
Anladi,bütün olmuslarla olanlarin
Ve bütün olacaklarin
O kelimelerin içinde
Kendisine varmadan eskidigini
Özdemir Asaf