Hosçakal

Hosçakal


siyah beyaz tuslarinda piyanomun
seni çaliyorum simdi
çaldikça çogaliyorsun odada
sen arttikça ben kayboluyorum

seni doguruyorum geceye
adini koyuyorum aya bakarak
her sey sen oluyor her yer sen
ben ölüyorum

sesini duyuyorum rüyalarimda
gözlerimi kamastiriyor isigin
rüzgar sen gibi dokunuyor bana
ben doguyorum

duymak istediklerimi söylemiyorsun hiç
dokunmuyorsun bana
sen gibi bir simsek çakiyor
tam kalbime düsüyor yildirimi
ben gidiyorum

Özdemir Asaf