Duyguya Tas

Duyguya Tas


Duyguluysan isin zor,
Yasamda yeniksindir.
Duyguluya sor,
Ona asklari da aci verir.

Hep bir karanliga uyanir, yalniz:
Düsleri gerçekleri, gerçekleri düsleridir.
Aldatsaniz, aldansaniz,
O hep bir karanliga uyur gibidir.

Hiç ölüsü yoktur,
Herkes, her sey anisindadir.
Gelecegi geçmis'in gözünden okur;
Hep bir yanginin bacasindadir.

Gülerken bir dügündür, aci-son'lu,
Aldatilara ugurlayan gelinlerini.
Bir çocuk bahçesidir, renk-renk balonlu,
Savaslara ugurlayan bebeklerini.

Sinmis her sarkiya, her uyani'ya, uykuya,
Ölümün yasayan kardesidir.
Hep sezer, sezdikçe duyguluya
Yengiler de hüzün gelir.



Özdemir Asaf