Aslinda

Aslinda


ayrilmanin da bir adabi vardir,
ayrilirken,
bir 'aslindali cümle' kurmak gerekir...

'aslindali cümle'yi gözü dolu dolu,
sesi kirik bulutlu söylemek gerekir...

'aslindali cümle'nin hemen ardindan,
layik olmadiginin mecburi yalanciligiyla devam eden sözleri,
sikila sikila görüntülü,
gözleri kaçira kaçira,
kirpikleri aça kapaya,
söylemek gerekir...

'aslindali cümle'nin müdafaasina soyunmak üzere,
karsiliklarini önceden düsünmüs, planlamis, kurmus, ögrenmis,
ve aslinda çoktan uzaklara gitmis yüregin yerine,
sahte bir yürek gerekir...

tüm sözlerin bittigi,
sessizligin konusmaya basladigi bir anda,
son bir kez gözgöze gelmek,
ellerin özlenilecek nemini, kirgin avuç içlerinde, son defa hissetmek,
birinin gül kalmasi için birinin toprak olmasi gerçegini kabullenmek,
ve biriyle geldigin bir yerden hiçbiriyle dönmek gerekir...

aslinda ayrilmanin da bir adabi vardir,
ayrilirken adabina uymak gerekir...

(Helikon Yayinlari - Mart, 2001)


Cem Cem