Istanbul'daki

Istanbul'daki


Istanbul'da bir sevdigim vardi
Keçi yavrusuna benzer,
Rüzgar eserdi hafiften gözlerinde
Halden anlardi.

Bütün Sehzadebasi bilir hikayemizi,
Gülhane parki bilir, gemiler bilir,
Gelip geçen bakardi.

Yanaklari güz elmasina benzer
Soguk havalarda.
Ormanlar gibi bakislari;
Çocuktu, aceleci, bir hali vardi.
Bahar günleri geldi miydi
Saçlari uzardi.

Adini bile unuttum
Yüzünü de, gemileri de,
Yalniz ara sira aklima geliyor
Sabah aksam is basinda
Ve asfalt caddelerde.

Cahit Külebi