Dogu
Yüzlerce, binlerce bit vardi
Çarsaflar, giysiler üzerinde,
Kimi yayilirdi, koyun sürüsü,
Kimiyse yanasik düzende...
Iste Dogu bu. Bit, deprem ve aci.
Mutluluk dedigin, bir lavas ekmek.
Bir avuç atestir, umut dedigin.
Gerisi kar, çamur ve tezek.
Kara kan akar gecelerden.
Ölüm akar, çaresizlik akar.
Yalazlanan iik, köpek sesleri,
Horoz sesleridir, toz gibi kalkar.
Iste Dogu bu. Kalmisik, suskunluk ve aci.
Gül dedigin orda kir çiçegidir,
Iskindir, çairdir yemis dedigin,
Ecel serbetidir yarin elinden
Içtigin içecegin.
Iste Dogu bu. Kesilmis koyun basi
Gibi bakar orda insan gözleri.
Sevdalar, sicaklik, yumusaklik
türkülerde kalmis, bin yildan beri.
Cahit Külebi