umutlarin Bittigi Yerde

umutlarin Bittigi Yerde


Bir düs gibi basladi her sey, o sonsuz
Ve el degmemis güzelliginde askin
Uzaklarda arayip da buldugumuz
Belki de bizdik, sessiz ve dalgin

Her yer yesile kesmisti yaprak yaprak
Büyülü sessizliginde ormanlarin
Elele, daglar ve denizler asarak
Bir yere vardik, mutluluga en yakin

Öyle yükseldik, göge degdi basimiz
Tüm mesafelerini astik dünyanin
Öylesine hür ve öyle yapayalniz

Ve sonra bir yere geldik ki ipissiz
Çaresizlik bir tek hançer gibi yalin
Saplandi bagrina bütün umutlarin





Ümit Yasar Oguzcan