Tükenis

Tükenis


ne bu tükenmisligimiz daha dün yenilmemisken
bu bezginligimiz, eski çaglardan arta kalmis
o köhne zaman simdi yitirdigimiz mi
nerede o sabirli ellerle gökyüzüne isledigimiz nakis

karanligimiz sönmüslügümüzden mi nedendir
bizi mihlayan bu duvarlara hangi söz hangi bakis
yorgun bir el açar sarkisizligimiza perdeleri
sallanir yalnizliginda rüzgarin bir ince kamis

simdi o adam var yasamis çokçasina
saçlari, sakallari bütün killari uzamis
bekledigi ne iyilik ne merhamet tanridan
perde iniyor artik, bir kiyamet bir alkis.





Ümit Yasar Oguzcan