Sessizce Ölmek

Sessizce Ölmek


Dogarken mi basladi benim son yolculugum
Ondan mi öyle geçti o garip çocuklugum
Masallarla düslerle beni hep aldattilar
Yasadigim; en büyük yalandi biliyorum
Boslugu kucaklardim uzatsam ellerimi
Düssem diye beklerdi pusuda bir uçurum
Kol gezerdi çevremde acilar ölüm gibi
Ben ondan böyle kaldim, ondan karardi ruhum
Yagmur mu yagmazdi ne, tarlalar mi çorakti
Neden hiç yesermedi serptigim onca tohum
Simdi ölen bir sey var içimde azar azar
Ha söndü ha sönecek yillar önce yanan mum
Susmayin biliyorum, ben bir yalan dünyada
Gürültülü yasadim, sessizce ölüyorum

Ümit Yasar Oguzcan