Anne

Anne


hüznün damlalaridir sevgime yagan
doldugunda çatirdayan kalbim uçurum yariklariyla
dilim dilim kesilmekte gözbebeklerim
sarkarak toza bulanan
iste o zaman
isigina dolanip düslerinin gögsüne yatardim
karisik sesinle kanat çirpardi sesim
elllerine erir karisirdim islakligina
egirmek isterdim kestane saçlarini igle saçlarima
zorlu anlarimda çikip gelirdin hep yanima
eziyetle yürüdügün yeter
dökünüyorum yorgunlugunu bedenime
sarniçlarda yagmurlar dinlenirken senin için
anne, gül et beni kederine






Kaan Ince