Durmayalim
Sa'di diyor ki: 'Bir gece biz kervan ile
Agir agir gitmekte iken yolumuz düstü bir çöle.
Hizla geçmek için o korkutucu issiz çölü,
Bütün yolcular istirahati feda ederek,
Gitmektelerdi.Bir aralik bende yürümeye güç
Hiç kalmamis ki düsmüsüm artik uykuya yenik.
Avare bir yolcuyu bekler mi kafile?
Çaresiz yola devam edecek varincaya dek konak yerine.
Bir de uyandim ki basucuma dikilmis bir deveci sunlari
söylemekte:
'Kalk ey zavalli yolcu, uzaklasti kervan!
Uykum benim de yok degil ama bu çöl,
Istirahat yeri olurmu ki bin türlü korku var?
Varmak istedigi yere varip durmayip giden;
Yoktur kurtulus ümidi bu çöller geçilmeden.
Yazik ki yolda böyle düsen uyku derdine,
Hep yolcular gider de kalir kendi kendine! '
Gerçi olayin kendisi önemsizdir, bunda haklisin, ancak düsün:
Insafli ol, bundan baska hikmet dolu bir prensip varmi bugün?
Varmak istersen -diyor Sa'di eger maksada,
Tuttugun yollar hiç bitmeyecek gibi olsada;
Yola devam et, durmayip git, yolda kalmaktan sakin!
Azim sahibi insan için neymis uzak, neymis yakin?
Hangi güçlüktür ki gayrete gelince kolaylasmasin?
Hangi korkunç sey varki insandan korkmasin?
Mehmet Akif Ersoy