Semahindayim Seni Unutmanin

Semahindayim Seni Unutmanin


Bu sabah baslamaliyim seni unutmaya
Önce
gözlerinin yesillerinde saklanan
ve beni her baktigimda
ayri diyarlarda dolastiran
uçurum ürpertisi
cennet sohbeti
su yesili
ömrümün gördügü en güzel gözleri
unutabilmeliyim.
Sonra
en dogru firari gönlümün
gönlünle; gönüllü yolculugu
uyanamamis sabahlarimiz
uyunamamis gecelerimiz
biz seninle kaç kisiydik
daha kaç kisi olurduk gitmeseydin
bu kalabalik korkuyu
kalbimin sokaklarina sokmasaydin

kendi küllerimi savurur gibiyim hayata
yoklugunu suluyor gözyasim
nicedir görünmez oldu yanagimdaki tek gamze
mavi yalnizligim benim
kurtarilamayan çigligim
anilarim acilarim benim
Tesellisiz bir günce tutuyor ruhum sanki
sanki kelebekler kaçiyor açtikça sayfalari
gitgide tenhalasiyor içimdeki umut
kendi sularimda boguluyorum
kendi yarattigim derinlikler sebebim oluyor
bu aci ne senden,ne askimdan
düpedüz benden
ipek bir kefen giyinmis geçmisin takvimi yapraklarinda sonbahar var
tek el ates etmeye hazir hasretim

mavi yalnizligim benim
kurtarilamayan çigligim
anilarim acilarim benim

canim çay istemiyor
sahdamari kaniyor siirlerin
çarpraz ateslerde vuruyor sarkilar beni
mahçup oluyorum duygularima
karanliga isigi degil
isiga karanligi tanistirdim ben
dargin bir melegin,masal rengi bulutunu aldim elinden
gittigini söylemesen olmazmiydi

aglarimi daglara attim
baliklar okyanusa varsin diye
balikçinin zipkinina gül taktim
martilara atsin diye
fularimi uçurdum
kederli kirmizi bir rüzgarin pesinde simdi
giderken öpmesen olmazmiydi
mavi yalnizligim benim
kurtarilamayan çigligim
anilarim,acilarim benim

semahindayim seni unutmanin
dönüyorum,
göçmeniyim adresinin
dönüyorum kaçinci ölümü bu ömrümün
dönüyorum
rehinim
dönüyorum
seninim
dönüyorum
Bu sabah baslamak için seni unutmaya
yeniden ölüyorum

Naside Göktürk