Lacivert
zaman beni unutuyor denizin mavisinde
kalbimin kizili gözünün karasinda
aylak bir saat isliyor
sana inat benden uzaktaa
hayata öfkem karismis
biraz kirgin biraz bulanik rüyalarimm
artik kendi çocuklugumun büyüyen sokaklarindayim
içimde ask derin
içimde hasret derin
içimde kavga derin
ben kimin
ben neden
hala seninim
eskisin istemedigim duygularim biraz yorgun
hangi iskelenin nöbetinde simdi gemilerim
ben kaçak kaptaniyim senle baslanan seferimin
martilara dokunsam
martilari oksasam
kiz kulesine yanasip
bir salacak sabahinda
seni bana ayirsam
sormadan inanirmisin hayatima
inanirmisin inanmadigin kadar
inanirmisn terketmedigin kadar
inanirmisin bin yil taniyormus kadar
senden gitmedigim kadar gidiyor geceler deniz mili
sabahlar eksik
gözlerin gibi
ellerin gibi
siirler gibi
gökyüzüne sakladim tek gamzeni
gideceksen gökyüzü gibi sessiz git
kalacaksan gökyüzü kadar lacivert olsun yüregin
Naside Göktürk