Semsiye

Semsiye


Tozlu bir semsiye durur
çati katindaki odanin
kuytu bir kösesinde
kumasindaki eski yagmurlarin
hüzünlü kokusuyla

Animsar misin bilmem
yagmurun bardaktan
bosanircasina yagdigi o günü
hani semsiyeyi iyice çekip basimiza
dudaklarimla hesaplamistim
yüz ölçümünü

Nicedir sokaga çikarmiyorum semsiyeyi
korkuyorum çünkü
kapisi açik kafesinden
uçan bir kanarya gibi
beni ikinci kez
terk etmenden

Yanit alamayacagimi bilsem de
yanina gidip
sorarim her gün semsiyeye
altinda elele biz
nasil görünürdük diye...


Sunay Akin