Yagmurda Unutulan Sarki

Yagmurda Unutulan Sarki


Önce bir yagmur bir yagmur iki gözüm...
Önce ipislak iki kus!
Sonra yikilmis evrenler geçti vitrinlerden,
Sonra insanlar iki gözüm!
Insanlar,
Kahrolmus!...
Islak senaryolar üstüne ta ic bosluktan,
Boyut boyut yalnizliklar agiyordu...
Öksüz anilar üstüne iki gözüm!
Kirik ikindiler üstüne,
Kuskulu bir yagmur yagiyordu...
Ikiser üçer yitiriyordum seni kavsaklarda,
Yollar ayak bileklerime dolaniyordu hep,
Tas tas çöküyordu en kutsal yapilar...
Yüzler karanlikti iki gözüm!
Düsünceler dar,
Bir geçit bulamiyordum sana,
Ellerim yordamlarini yitirmisti üstelik,
Hep yabanciydi çaldigim kapilar!...
Oysaki, son çagrimdi bu ta can kösemden!
Oysa yürek yürek son yesermemdi,
Çag çag, kanat kanat, sevgi, isik, nur...
Ah sonra o yagmur iki gözüm!
Ah sonra o,
Yagmur!...
Simdi,
En kirik vaktidir uzak inbatlarin...
Öykümüzün en yarali yerinden,
Damlar yüregime ilik bir sizi!
Sonra birden duyar gibi olurum,
Hoyrat yagmurlar altinda,
Marti çigliklarina karisip giden
Çocuksu sarkimizi…

Bekir Sitki Erdogan