Kül Kedisi
Beyoglu'nda gezinen tramvay Kürtür
deniz görünmez çünkü penceresinden
insanlarin öldürüldügü daglarda
inaniyorum yine de
dikkat ceylan cikabilir uyarisina
bir orman yolundan geçerken
Savas ki ülkemde
bütün bardaklari kirilan
birer sürahi gibi
çocuklarini gözyaslariyla bekleyen
nice anneler birakmaktadir
pencere önlerinde
Tutusunca Madimak Oteli'nin perdesi
bir kez daha kondaklandi umudumuz
yürümeyi ögretecegiz ona
sonra yeniden kosmasini
masal olmadigini söylüyor güzel günlerin
Sivas sokaklarinda doguran kül kedisi
Denize dogru inen bir sokaktir ülkem
düz degildir taslari
ayakkabilarini baglamadan
pesinden kosarken bir martinin
ipe takilip düser
özgürlügün eve avluya sigmaz çocuklari
Basimizdaki sapka bireysel
semsiye sosyalist yanimizdir
ve tek sarti
ters dönen bir semsiyeyi düzeltmenin
zor da olsa yürümektir
rüzgara karsi
Sunay Akin