Ölüm Gelmisse

Ölüm Gelmisse


Bitmisse
Kizilligini avuç avuç içtigimiz safaklar
Ögleler, ikindiler çoktan geçmisse
Bir aksamüstü garipligi
Sarmissa her yeri
Günes devrilmis
Renkler solmus
Sesler kesilmisse
Son kuslar da geçip gitmislerse ufuktan
Ve çiçekler
Bükmüsse boyunlarini dalgin dalgin
Bil ki ölüm saati gelmistir
Senden uzak, kendimden uzak
Tüm umutlardan ve her seyden uzak
Ben ölmüsümdür uzaklarda bir yerde
Gövdesini kurtlarin oydugu
Bir agaç gibi devrilmisimdir
O ani sen bileceksin herkesten önce
Herkesten iyi sen anliyacaksin
Çaresizligini, yikilmisligini
Sevdigin adamin
Ve seni nasil sevdigini
Duyacaksin derinden derine
Belli belirsiz
Bir gölge düsecek gözlerine
Fakat aglamiyacaksin, aglamiyacaksin
Sen tek gelinim, sen tek kadinim
Sen güzelim, nazlim, bebegim
Kadersizim sen
Gülerken aglayanim, aglarken gülenim
Varligim, nedenim, alinyazim benim
Elbette aglamiyacaksin
Çünkü sonsuzluklar
Sonsuz sevenler içindir
Çünkü ölüm
Sevmeyi ve ölmeyi bilenler içindir.

Ümit Yasar Oguzcan