Mektup 2

Mektup 2


Biliyor musun
Senden ayrilali sakal biraktim
Zamaninin akisina koyuverdim kendimi
Gömleklerim kolali degil artik
Pantolonum ütülü degil
Ayakkabim boyali degil
Öylesine degistim ki
Görsen taniyamazsin
Sabahlari gün dogarken kalkiyorum
Ilk isim bir sigara yakmak oluyor
Ve bir süre denizin hisirtisini dinliyorum
Sonra, apansiz sen geliyorsun aklima
Gözlerin, dudaklarin, ellerin geliyor
Simdi nerdesin kimbilir
Yataginda uyuyor olmalisin
Artik beni görme rüyalarinda
Korkarsin.
Mevsim sonbahar malum ya
Serde de kör olasi sairlik var
Boyuna hüzünlü seyler düsünüyorum
Agaçlarin yapraklari dökülmege basladi
Keskin poyrazlar esiyor kuzeyden
Kuslar durmadan göç ediyor
Ara sira düsenler oluyor yorgun ya da yarali
Tutup oksuyorum tüylerini, gagalarindan öpüyorum
Ve diyorum ki
Sana kavusmak için bir göçmen kus olmali
Iste böyle
Günler, haftalar geçip gidiveriyor
Saçim, sakalim birbirine karisti
Yine de her geçen gün
Kendime biraz daha alisiyorum
Ve biliyor musun
Unutamayacagimi bile bile
Seni unutmaya çalisiyorum...

Ümit Yasar Oguzcan