Ilk
Bir gün sokakta yürürken
Kalbim duruverecek ansizin
Boylu boyunca düsecegim kaldirimlara
Merakli insanlar saracak dört yanimi
Çocuklar, askerler, kadinlar...
Sen o anda evde olacaksin
Yasamanin bütün güzelligi dudaklarinda
Bir yandan gömlegimi ütüleyeceksin
Bir yandan sarki söyleyeceksin
Derken aksam olacak
Bir siirim gelecek aklina
Senin için yazdigim
Gözlerin yollarda
Kulagin zil sesinde
Bos yere bekleyeceksin beni
Saatler geçecek, gelmeyecegim
Ilk defa olarak yemegini yalniz yiyeceksin
Ve ben ilk defa olarak yalniz yatacagim
Bir hastanenin ölüler odasinda
.
Ümit Yasar Oguzcan