Islak gül

Islak gül


Seninle paylasmak uykularda en büyük günahlari
Seninle uyanmak nice çilgin gecelerden sonra
Alir götürür beni kokun uzaklara en uzaklara
Agzin dudaklarimda islak bir güldür sabahlari

Tenin çekiyor beni tenin tutmus saçlarimdan
Afrikali kölenim senin, esirinim, mecburunum
Gözlerin degmese gözlerime kahrolurum
Ölürüm çekersen ellerini avuçlarimdan

Dönsün basim tutussun damarlarimda kanim
Gel otur yanibasima erisilmez kadinim
Yum iri gözlerini, devir kirpiklerini
Ser önüme bir hazine gibi güzelliklerini

Sana en muhtaç oldugum su anda gel
Yasamak olsan da gel, ölüm olsan da gel.

Ümit Yasar Oguzcan