Insanoglu

Insanoglu



- I -
Ne tuhaftir su insanlar
kimi zincirler içinde hür
Kimi esir olmaktan bahtiyar
Kimi de benim gibi bin bir seyi düsünür
Ne tuhaftir su insanlar
Kimini yel alir, su götürür
Kiminin çilesi sürer mezara kadar
Kimi de gününü gün etmeyi düsünür

- II -
Insan insanin kadrini bilmezmis meger
Anlasilamadi gitti misralarim
Çünkü; insanlar benim halime güler
Bense onlar için aglarim

Insan insanin kadrini bilmezmis meger
Birimiz gülsek, agliyor onumuz
Bizden kara degilmi geceler
Bari karinlik olmasaydi sonumuz

- III -
Nice insanlar gördüm ki ben
Dudaklarinda en atesli türküler
Baris içinde yasamayi bilmeden
Bir savas meydaninda öldüler

Nice insanlar gördüm ki ben
Dudaklarinda en bayagi sarkilar
Ve gözlerinde ihtiras isigi eksilmeden
Birer ilah gibi yasadilar

- IV -
Yarabbi, adaletin bu mu
Kus uçar, yilan sürünür
Düsünmek istemem fani oldugumu
Verdigin nimetlere sükür

Yarabbi, adaletin bu mu
Yasayan yasar, ölen topraga gömülür
Ve hayat sadece bir arzu mu
Bizi korkutan ölüm müdür?

- V -
Söyleyin ey çizgiden hayaletler
Artik ihtiyar oldugumuz gerçek mi?
Kaybolan o gamsiz saatler
Hiç geri gelmeyecek mi?

Söyleyin ey çizgiden hayaletler
In misiniz, cin misiniz
Ya siz, ey essiz faziletler
Fazilet oldugunuza emin misiniz?





Ümit Yasar Oguzcan