Güneyin Agustoslari

Güneyin Agustoslari


Benim memleketim yanar kavrulur simdi
Tarlalarda basaklar sararmistir
Yel esmez, yaprak kimildamaz agaçta
Insanlari yagmur diye göge el açmistir

Bir bulut görünse uzaklardan, güler yüzleri
Yalinayak çocuklar kosusur tozlu yollardan
Oysa ne yagmur yagar, ne rüzgar çikar
Bilmem ki Tanri ne ister bu garip kullardan

Geceleri gökte binlerce yildiz
Aydinlatir yamali cibinlikleri
Erkekleri uyur, hayale dalar genç kizlari
Giyerler düslerinde beyaz gelinlikleri

Gönüllerde umutlar hevenk hevenk
Üzümler baglarda salkim salkimdir
Ellikten çikar elleri pamuk toplamaktan
Onlar benim memleketlim, benim halkimdir

Aliskindirlar her mihneti çekmege
Derileri günesten kalinlasmis, kararmistir
Dururlar günesin altinda bir kara heykel gibi
Yüzlerine bakmayin, sitmadan sararmistir

Benim memleketim yanar kavrulur simdi
Biçak açmaz agizlari, her gün ayni matemdir
Yagmur degil, alev yagar, ölüm göklerden
Agustos burda cennet orda cehennemdir



Ümit Yasar Oguzcan