Abanoz Sokagi
Kirli çarsaflar agardi karanliktan
Abanoz sokaginda aksam olmaktadir
Alçacik sedirlerde üryan kadinlar
Kötü kadinlar, kederli kadinlar
Çaresiz yalnizliklar içinde
Siginmis merhametine kederin
Kan gibi, irin gibi kadinlar
Ezilmis bir çiçege benzer kalpleri
Gözbebeklerinde saadetten eser yok
Beklesirler gelecek ilk sevgiliyi
Bu umutla sürüklenir sofalarda ayaklar
Sahipsiz ayaklar, zavalli ayaklar
Ayaklar çeker agirligini kaldirimlarin
Sürer ayaklarin çilesi mezara kadar
Soguk ürpertileri içinde kimsesizligin
Yorgun yataginda bir kadin aglar
Günahkar dudaklari kipkirmizi
Sürmeli gözlerinde mor mor halkalar
Bir aksiseda gibi dagilir aynalarda
'Biraz ask, biraz heyecan, biraz ümit'
Böylece hayat geçip gider los odalarda
Solar günes isigi çiçekli basmalarda
Boyanir efkarli yüzler agir agir
Kalçalari çürük içinde bir kötü kadin
Unutulmus türküler söyler hafiften
Basik tavanli odalar aydinlanir
Alçacik sedirlerde üryan kadinlar
Abanoz sokaginda aksam olmaktadirA
Ümit Yasar Oguzcan