O Duru Çocuk Bir Masal Belki

O Duru Çocuk Bir Masal Belki


o duru çocuksu alnin ölüme yüz sürmez
sir vermez bir gülüsle kivrilir dudagin
inanma, karanlik geceleri süslemez güzel düsler
bir kent karartilmis mevsimleri yasarken.


karartilmis mevsimleri yasarken
bir yildiz kaysa biri ölürmüs hani
kaç yildiz kaydi bir bilsen
morartilmis gecelerde düsler kurarken


morartilmis düsler kurarken, otursana
yüzüne dallarinin nakisi düssün.
hep akasyalarla vardi o çocuk, sensiz
sarkilarda unutulmus bir masal.
bir masal belki, sevdasi terkisinde
atini degistirmis bir süvariyle giderken.


o süvariyle giderken hiç aci duyar misin
bir yildiz kaysa ya da düsmese, ölümler
beklemiyor artik, bir biçak saplanmis
gibi yüreginde, her gün her gece.


her gün her gece aciliyim, söylemistim
o duru çocuk alnina sürmez ölümü
ne karartilmis mevsimlerde
ne morartilmis gecelerde.


sürerse sözüm sürer, masal mi o çocuk simdi.



Tugrul Asi Balkar