Tutuklunun Günlügünden

Tutuklunun Günlügünden


/ sali gecesi /

kara bir balta buldu aksam vuracak noktayi
hücreler doldu bir islik en yakin maçka tramvayi
kim birakmis yalnizligima bu hüzzâm sarkiyi
kimin bu karanlik kimler sürgülemisler kapiyi
insan olan baglar her koptugu yerden yasamayi

daktilolar camlari bulutlu sorgu odalarinda
didiklemez mi özgürlügünü sansaryan hani'nda
küflenir suyun bir bakir çaligi birikir agzinda
kendini öldürmeyi belki bin kere tasarlarsin da
bir kere aklindan geçmez bitirmeden ölmek sarkiyi

gönlünde büyüttügün o müthis ünlem içindir ki
seni kapattiklari öyle rezil o kadar çirkindir ki
çiplak bir lâmba misin dört duvar içindeki
ne lâmbasi/söndürülen bütün ilk gençligindir ki
gözlerin zehirlense de suç sayarsin aglamayi

görülmez dev böceklerdir sanki büyülü duyargalar
uçaksavar isildaklari gökyüzünde bir yanlis arar
tophane rihtimi'nda aci aci gemiler kalkar
hücreleri aksam olur haydut öfkeleri kaplar
ezerim sanirsin vurursan tek bir yumrukta dünyayi




tutanak 2

elektrik elletirler kivilcim yalatirlar
tuzruhu damlatirlar kulak bosluguna
çekip alinlar kerpetenle tirnaklarini

ögrenmek istedikleri aslinda bildikleridir
geceleri rüyalarina girip uykularini kaçiran
insanin insani soydugu derisini yüzdügü




durusma arasi

( o varsa kirilir buzlu camlari kisin
anlami yogunlasir anlamsiz bir yasayisin
gerçi farkindayiz adi belirsiz bir yanlisin
acaba ben çok mu esmerim o çok mu sarisin

yansimaz oldu aydinligi yüzüme haftalardir
yazdiklarinda bile gizli bir uzaklik vardir
eylem bir dagildi mi bütün bogazlar daralir
ben baska bir erkek olurum o baska bir kadin)



geregi düsünüldü

mahcup yaseminler son balkonlarin süsü
özgürlük özlemleridir genisletir gönlümüzü
savcilar agir sürgünlerden yankilansa da

bir yer gelir ki artik ne savunma içgüdüsü
ne heyecandir kalir ne de yürek üzüntüsü
yalniz bir daktilo çiplak bir masada

toplumculariz karakollarda açtik gözümüzü
verirse halklar verir tarihte hükmümüzü
gizle de yargilansak 3.agirceza'da





Attila Ilhan