Sen Beyaz Bir Kadinsin

Sen Beyaz Bir Kadinsin


asil büyük sarhos benim uzaktaki
ben ki tek damla sarap içmedim
ekmegin beyaz zeytinin siyah oldugunu biliyorum
asil büyük sarhos benim uzaktaki
benim kusturucu sarhoslugum
yoksullugum

yüzüme bakmasan da yagmurda düsürsende gözlerini
gözlerime bakmasan da ne kadar
o kadar aydinligin gökyüzüme uzaniyor
uykularimda nefesinin sicakligi
o kadar
hangi aksam kapimi çalsan sen degilsin
sen degil misin?
gizli bir kivilcim gibi gözbebeklerimde duran
umutsuzlandigim her aksam
senin rüzgarin almiyor mu ugultulu yorgunlugumu
yoksullugun esiginde kapaklandigim zaman
ellerimden simsiki tutmuyor mu
senin
iyimserligin
bu tezgahi kurdumsa ben senin için kurdum
senin için dokudugum basma ve pazen
denizin yesilliginden süzdügüm balik
gögün mavisinden çaldigim kus
senin için
elsefe okudumda iktisat okudumsa geceyarilari
bogazim kurumus içim bir kalabalik
sicacik misralar okudumsa yunus'dan
senin için okudum
geceyarilari

sen beyaz bir kadinsin
uzaktaki
gözlerin aklimdan çikmiyor
sen beyaz bir kadinsin karanliklari dinleyen
uzaktaki
sarmasiklari duyuyor musun rüzgarda
yorgun basimi üsümüs yastigima koyuyor musun
uyuyor musun

Attila Ilhan