Mikaha

Mikaha


Tanrinin sokaklarda yalniz dolastigi zaman
Adina kör karanlik diyorlar
Günes de üç-buçuk aylik piçini düsürecek bulvarlara

Hincimdam Makon'da bir Çinli’ye gözlerimle sövecegim
Saygon'da bir otel odasinda bulacagim seni
Ellerini Portekiz'de unutmus olacaksin
Gümrüksüz gireceksin düslerime çirilçiplak
Beyrut’ta uçagi kaçiracagim Mikaha
Sana dönmek mi bir daha
Tövbeler olsun...

Özledigin bu muydu yoksa
Tutkulu bir kelepçe vurdular yüreklerimize
Adina ask diyorsun
Oysa baliklar Singapur'dan getirmemislerdi
Agizlarinda bu tutkuyu
Roma'da kendini satan bir kadin görüp
Kadinligindan utanmistin
Melekliginden utanan seytanlar gibiydin
Sen de yüregini ellere sattin Mikaha!
Sana dönmek mi bir daha
Tövbeler olsun...

Bak yine inanasim yok iste
Sensiz geçmezdi bu mevsimler
Bulvarlara kar yagmazdi
Gecenin kör karanliginda
Tanri bizim için aglamazdi
Sevmeyi sevilerek ögrenmistik
Tanri'ya da biz ögretmistik üstelik

Belli ki sevmeleri de birakamiyorum artik
Tanrinin da gözyaslari tükendi artik Mikaha!
Sana dönmek mi bir daha
Tövbeler olsun...

Kolay diyorsun
Gel bir de sen yasa sensizligimi
Yalan söylüyor Kuveyt'li petrol krali
Bes gece içmez sana yüzük alirdim
Gözlerini Pire'li tayfalara çaldirdin
Belki Hong Kong'da bir sise pirinç rakisina satarlar
Belki de ucuzundan ölmeyi göze alirsin
Ama sen; ölmüyorsan-ölemiyorsan-ölemeyeceksen
Paris benim kentim degil ki
Bu serseri izler senin izlerin Mikaha!
Sana dönmek mi bir daha
Tövbeler olsun...

Bak bu mezari benim için kazdilar
Bu çiçekleri disi eller getirdi
Sözüm var
Ölürsem erkekçe ölecegim
Ama sensiz ölmeyi beceremem Mikaha!
Sana dönmek mi bir daha
Tövbeler olsun...