Mevsimidir
mevsimidir
müphem bir meltem yoklar dal uçlarini
gizlice ürperir yaseminler
körfezde deniz dalgin
bilinmez hangi asktan arta kalmis
vahim bir yalnizligi dinler
mevsimidir
artike erken kararir sular
her biri bir bulut ardina sinmis yildizlarin
korular terk edilmis
agaçlar duman duman
yalilar tenha
kanlica ilk yagmurla serinler
mevsimidir
nedense ölmeye heveslenir insan
uzaya
bir avuç yildiz tozu gibi savrulmaya
rayindan çikmistir yasamak
bir eskimislik duygusu nereye baksan
gücü yetmez kimsenin kimseyi kurtarmaya
çünkü ne güzeller
zehir zemberek güzeldir artik
ne zehir zemberek çirkindir
yeni çirkinler
Attila Ilhan