Maria Missakian
yüksekkaldirim'da bir aksam
maria missakian'i düsündüm
eger kendimi biraksam
yagmur olabilirdim yagardim
kasim'da bir çinar olurdum
yaprak yaprak dökülürdüm
kalbimi siki tutmasam
döküp saçip bosaltsam
içimde yükselen siiri
kaldirimlara döküp harcasam
gözleri balikçil gözleri
dudaklarinda tutup rüzgari
maria missakian adinda biri
gelse gögsüne kapansam
gece gölgesine sokulsam
gökyüzünde bulutlar büyüseler
yagmuru dinlesem anlatsam
simsekler kirilip dökülseler
bizi sokaklarda biraksalar
leylekler üsüyüp gitseler
dönüp arkalarina bakmadan
yine aksam oldu attilâ ilhan
üstelik yalnizsin sonbaharin yabancisi
belki paris'te maria missakian
avuçlarinda bir çarmih acisi
gizlice bir sefalet gecesi
çocugunu bogarmis gibi bogup paris'i
sana kaçmayi tasarlar her aksam
Attila Ilhan