Ufuklar

Ufuklar



Ruh ufuksuz yasamaz.
Daglar ufkunda mehabet,
Ova ufkunda huzur,
Deniz ufkunda teselli duyulur.
Yalniz onlarda bulur ruh ezeli lezzetini.
Bu ufuklar avutur ruhu saatlerce, fakat
Bir zaman sonra derinden duyulur yalnizlik.
Ruh arar kendine bir ruh ufku.
Manevi ufku pek engin ulu peygamberler
- Bahsin üstündedir onlar-lakin
Hayli me'ud idiler dünyada;
Yasiyorlardi havarileri, ashabiyle;
Ne ufuklar! Ne güzel ruh imis onlar! Yarab!

Annemin na'sini gördümdü;
Bakiyorken bana sabit ve donuk gözlerle,
Acidan çildiracaktim.
Aradan elli dokuz yil geçti.
Ah o sabit bakis el'an yaradir kalbimde,
O yasarken o semavi, o gülümser gözler
Ne kadar engin ufuklardi bana;
Tenesir tahtasi üstünde o gün,
Bakmaz olmuslardi artik bu bizim dünyaya.

Yasiyan her fani
Yasiyan ruh özler,
Her sikildikça arar,
Dar hayatinda ya dost ufku, ya canan ufku.





Yahya Kemal Beyatli